برآورد انجمن سرطان آمريكا نشان مي دهد كه سه چهارم از يك ميليون زن با سرطان بوده و حدود دو سوم آنها زنده خواهند ماند. به عنوان افزايش سن نرخ بقائ ميتوان گفت كه توجه بيشتر بايد به كيفيت مسائل زندگي مانند تمايلات جنسي پرداخته شود. ازسال 1970عملكرد جنسي به عنوان يك جنبه مهم از مرقبتهاي بيمار شناخته شده است.براي دهه هاي گذشته جامعه آنكولوژي شامل تمايلات جنسي همراه با تشخيص ودرمان سرطان بيانيه اي را براي استاندارد سازي تستهاي آنكولوژي ارائه نمودند. زنان ممكن است قادر به دفاع از خود در مراقبت از سرطان باشند. اما بسياري قادر به دفاع از تمايلات جنسي خود نيستند.ناپي و همكارانش نشان مي دهد كه بحث در مورد مباحث واژن و يا هر چيز مانند تمايلات جنسي مربوط به آن را دارند. با اين حال، با وجود اين مبارزه سوتحيل و همكارانش نشان دادند پنجاه ودو درصد از بيماران مبتلا به سرطان در برخورد با تمايلات بدن پشتيباني شد. ليندا و همكارانش نشان دادند كه شصت و دو درصد از نجات يافته گان از سرطان دستگاه تناسلي هرگز در مورد اثرات درماني بر تمايلات مبني با دكتر خود صحبت ننمودند. در ابتدا بيماران در  مورد تغيير در شيوه زندگي خود و يا محدوديت هايي كه مربوط به سرطان ميشود صحبت ميكنند ودر مورد مسائل جنسي متمركز نميشوند تا زماني كه يك برنامه زماني وجود داشته و آنها زندگي را از سر گرفته باشند. چه چيزي ممكن است تعجب بسياري از پزشكان را در علاقه به ادامه بيماري در رابطه با مسائل جنسي و با توجه به سن و بيماري و يا از كار افتادگي بر مي انگيزد.