چکیده:
علیرقم تاریخچه ی بزرگ مسئله ی تشکیل سلول (CF) و وجود 12 روش برای آن، روش های کمی وجود داشته اند که به صورت صریح به بهینه سازی اهداف تشکیل سلول بپردازند. این روش ها معمولاٌ منجر به فرمولاسیون های خود سرانه ای شده که میتواند فقط به صورت هیروستیک برای نمونه های تجربی حل شود. در مقابل، ما نشان داده ایم که CF را میتوان به صورت صریح و به وسیله ی مسئله ی چندبرشی کمینه مدل سازی کرد و بهیگی آنرا در عمل حل کرد (برای نمونه های متوسط اندازه). ما چندین محدودیت در دنیای واقعی را در نظر میگیریم که میتواند در داخل فرمول پیشنهادی بکار گرفته شده و نتایجی آزمایشی را با داده های تولید واقعی ایجاد کند.
